عمو یادگار، تو پایدار بمان، برای نسل ما بمان
چه زیبا و پر صلابت ایستاده ای
جانانه و پایدار
پایدارتر از کوه ، سخت تر از صخره
با تو بودن زیباست
پر غرور و سر بلند ، چه سر سخت ایستاده ای
ایمان و اعتماد، امید میدرخشد در نگاه تو
نگاه تو انسان را به اوج میبرد
روز حادثه در نگاه تو موج میزند
چه زیباست با تو بودن، باتو زیستن و با تو ماندن
در شادی و غم تو شریک بودن زیباست
به زیبایی آسمان پر امید ، میدرخشد فردای ما در نگاه تو
بر فراز ابرها، به عمق دریا
به بلندای قامت کوه ها
به سینهء سرسخت صخره ها
میباید نام ترا نوشت
زیباترین سرود را بنام تو ساخت
آواز امید، اعتماد و پایداری را بنام تو خواند
سرود شادی را میشود در کوچه های غرق در غم با تو خواند
باید خنده شد و بر لبان یتیمان هراسان بنام تو نشست
باید بذر امید و اعتماد را در دهلیزهای قلبشان کاشت
دست اعتماد بر سرشان کشید
باید بی اعتمادی را زدود
جامعه زلال و پاک ، انسانی برپا کرد
باید در مکتب تو آموخت
و از خود گذشت
باید در راه تو رفت
چنان رود سر به صخره کوبید و رفت
باید این ظلمت خانه را شعله باران کرد
در قلب این شب پلید می باید
ققنوس وار شعله ور شد و زبانه کشید
صد بار سوخت و خاکستر شد
سرشار و پر امید دوباره جان گرفت
برای رساندن پیام تو،باید تندر شد
چه زیباست قاصد پیام تو شدن
راه را باید پیمود و رفت
کوه وار باید ایستاد، در این راه
حلاج وار باید به بالای دار رفت
رسم راه است، ایستادن و رفتن
تو بمان پایدار و سرفراز، تو بمان
حتی از تو دل کندن و رفتن هم زیباست
باید رفت باید رفت باید رفت
برای روز دفاع مسعود ۲۷ بهمن ۱۳۹۲
خانباباخان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر