شیر، زخم خود لیسد و کفتار ولایت شکار کند

آتش می باید
تا بال سیمرغان عاشق در آن بسوزد
تا از آتش دوباره سر بر آرند
باز بی امان پیکار کنند وپر زنند
هفت وادی عشق را طی کنند
و خود را در آئینه زلال و پاک بینند

آتش می باید در دشت سینه های عاشق
که آهن و پولاد در آن ذوب شود
چو رود الماس سرکشد و طغیان کند

این سرزمین را قهر مقدس! می باید
می باید بوی خوش باروت
سایه افکند بر این سر زمین
تا ببارد آتش ز آسمان
صد زبانه از عمامه ریا ز سر بر کشد

زن و مرد بی باک می طلبد این راه
سینه چاک و سر مست می باید
سرنگون و آتش سوار باید رفت
صف به صف در راه وطن چونان شیر

پروانه های عالم گرد هم آیند
جسم و جان، تن بر آتش زنند
عقابان تشنه ز خون مار نوشند و
شیر، زخم خود لیسد و کفتار ولایت شکار کند

خانباباخان