شعر در وصف خمینی از خانباباخان

شعر در وصف خمینی از خانباباخان

ای که پوشیده خرقه فریب

دشمن علم،  دانش و انسان تویی تو

ای که نشسته دور از منطق در ماه

آن دجال داستان های کهنم تویی تو

ای که  غرق شده درعبادت  جهل و فریب

گمراه کننده و فریبنده  بشر تویی تو

ازتو نرسد خیری به کسی

آن لات،  شرور عالم تویی تو

آن که هوس شیطانی بر سر دارد

که مهر لعنت خورده برپیشانی تویی تو

ای که میچکد خون جوانان وطن ازچنگ او

آن قصاب بی رحم انسان  تویی تو

آن  که بجنگ نعمت خدا میگفت

آن بی شعور بی شخصیت تویی تو

می کشد نفرت زبانه از عمامه

آن ابلیس در لای عبا وعمامه تویی تو

افسون شد در جامعه دزد و مکاری

معمار این جامعه کج ومریض تویی تو

ای که تو نشسته بر تخت جهل و جباری

ضحاک خونخوار زمان تویی  تو

فریب و ریا  شده کلید بهشت

آن روح پلید شیطان،کلید ساز آن تویی تو

گسترده سایه بر واقعیت ها

آن  سایه پلید، شب  شوم  تویی تو

عفریت مست گشته از خون جوانان

آن عربده کش مست خون  تویی تو

از قرون وسطی شب خون زده به عصر آگاهی

آن راهزن و تبهکار تویی  تو

نماند جز پلشتی ونیرنگ از او باقی

آن پلید بی هویت درتاریخ  تویی تو

خان میگوید گوشه  از واقعیت

صاحب یک طویله گاو و گوساله، در قم  تویی تو