هان بپا ای هموطن آتشی بر افروزیم
... بسوزانیم این ولایت جهل را
.. طرحی انسانی و نو در اندازیم
...گر چه آخوند تیر و تبر دارد
...عاشقانه در این میدان سر ببازیم
... من و تو با هم سازیم
... چونان شیر ژیان بر گله کفتاران بتازیم
...زخم خود لیسیم ؛ بر خیزیم و بر اندازیم
... سلاح شهیدان بر کف گیریم
... پیمان وفا با آن سازیم
...مبارز را بوی خوش باروت میباید
...دست افشان و پا کوبان سر روی سر ز دشمن بر اندازیم
... گردد نام ما در سینه ی تاریخ
...چنان گردنبند در گردن نو عروس
... خون ما چو گل سرخ در گیسوان دخترک
...میباید در ورقهای تاریخ جلوه کند
...چرخ گردون را بر عکس گردانیم این بود هنر ما
... درس وفا بیاموزیم بر زمین و زمان
...فلک را از کرده اش پشیمان سازیم
...دگر نماند نشانی از ریا و فریب و کلک
...گر اهل این کارزاری سرمست بیا با ما سفر کن
...این راه ساده نیست بیندیش و بر جان خود خطر کن
...سخن بس است بر خیز و دگر عمل کن
...تا کی خون عاشقان ریزد ؟
...تا کی شاهد سیل اشک مادران باشیم؟
...تا کی مثل یتیمان هراسان باشیم؟
...ای دلاور ترا از دشمن هراسی مباد
...دشمن ترسیده ترس افشانی میکند
... بیا بیا بتازیم بر این جانیان
...چونان کوه شویم آتشفشان
...شر رهای آتش بباریم
...صد زبانه ز سر کشد
...از عمامه ریایی هر شیخک
...یک . دو . سه . صد . میباید هزار اشرف بسازیم
...هان بپا ای هموطن
خانباباخان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر