قاب عکسی خواهیم ساخت
ازلعل و جواهر ،از الماس جان خود
نقشه ی تو را در آن خواهیم گذاشت،ای ایران شعله ور
تو را زیبا ترین وطن خواهیم ساخت
کعبه آزادگان خواهیم کرد تو را،ای مادر تب دارم ایران
خانه ای خواهیم ساخت بنام ملت،تمام دیوارهایش را،
از پاکترین آئینه ها خدشه ای در آن نباشد
که هر کس در آن خود را ببیند
درگوشه ی آن مشعل خواهیم گذاشت از استخوان خود
درباغ آن خانه زیباترین گلهای عالم راخواهیم کاشت
آن باغ را بدست باغبان راد مردی خواهیم سپرد
دیگرگلی یا غنچه ای پرپر نخواهد شد
رقص لاله های به خون نشسته ات را ،در آن باغ به تماشا خواهیم نشست
در آن باغ آرزوهای یک ملت به بار خواهد آمد
تمام آسمانت را پر از ستاره خواهیم کرد
دیگر از شب پلید خبر ،یا نشانی نخواهد ماند
آن وقت ماه و خورشید به جمع ستاره ها خواهد پیوست
به ستاره های شب کوبت افتخار خواهی کرد ای ایران
دیگر از یغما و غارت خبری نخواهد ماند
دیگر کسی عاشقان را دیوانه نخواهد خواند
دگر کسی استاد و دانشجو رابه بند نخواهد کشید
دیگر گلی یا غنچه ای پریشان نخواهد شد
دگر از فقر و فلاکت خبری نخواهد ماند
شکفتن آن گل زیبای آزادی را خواهیم دید
که ریشه در دریای خونهای پاکی دارد
آن وقت خواهیم گفت دست پلیدان و ناپاکان ازتو دورباد ای ایران
این است آرزو های صد ساله ای ملت ما
تقدیم به هموطنان عزیزم .
جانم فدای ایران .
خانباباخان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر