آمريکا همواره بر مذاکره و گفتگو برای حل و فصل مناقشه اتمی ايران تاکيد کرده، اما ممکن است «ناخواسته» به جنگ با جمهوری اسلامی ايران کشانده شود.
اين موضوع مقاله ای است بقلم «جی نيوتون اسمال» که در تارنمای اينترنتی «تايم» منتشر شده است. بگفته خانم اسمال، ممکن است رهبران جمهوری اسلامی بخاطر تحريک احساسات ميهن پرستی ايرانيان خواستار براه اندازی «جنگی محدود» با آمريکا باشند که نهايتا به جنگ گسترده تری کشيده شود.
از سوی ديگر، در حاليکه تصميم مستقل اسراييل به حمله نظامی «جراحی گونه» به ايران به احتمال زياد آمريکا را به جنگ گسترده تری با جمهوری اسلامی ايران می کشاند، دولتمردان ايران ممکن است هشدارهای واشنگتن در مورد رد نشدن از خط قرمزها در خليج فارس را دستکم بگيرند، و يا ممکن است حادثه ای غيرقابل پيش بينی، باعث بروز جنگی تصادفی ميان آمريکا و ايران شود.
در همين حال اثرات تحريم های عليه ايران گسترش پيدا می کند. هندوستان می گويد صدور چای به ايران با مشکل پرداخت بهای آن روبرو شده است. اين تازه ترين اثر گزنده ای است که جمهوری اسلامی ايران از تحريمهای جديد غرب احساس می کند.
مشکلات بازرگانی جمهوری اسلامی بيشتر ناشی از تأثيری است که تحريمهای جديد آمريکا بر معاملات تجاری ايران گذاشته است. از يکسو مشکل پرداخت بهای کالا باعث عقب نشينی مشتريان آسيايی نفت ايران شده است؛ و از سوی ديگر تحريمها، ارزش ريال را به شدت پايين برده و هزينه واردات را افزايش داده است. تحريمها همچنين باعث شده است که واسطه های مستقر در دوبی نتوانند فرايند پرداختها را به جريان بياندازند.
از جمله پيامدهای تحريمها معطل ماندن نزديک به ۲۰۰ هزار تن برنج صادراتی است که جمهوری اسلامی قادر نيست بهای آن را به هند، پرداخت کند. هندوستان اينک سرگرم بررسی اين مسأله است که بتواند بجای پرداخت پول بابت نفت وارداتی از ايران، محصولات زراعی نظير برنج و گندم به ايران صادر کند.
در چنين اوضاع سياسی و اقتصادی، حکومت ایران ممکن است یک جنگ محدود را مطلوب ببيند. اما در صورت بروز جنگ، آیا واقعا می توان از گسترده شدن آن جلوگیری کرد؟